Great Ocean Road

Hallo! Wij zijn terug van onze Great Ocean Road trip. Dus tijd om er over te schrijven. Voor jullie en zodat ik over een maand nog weet wat we welke dag gedaan hebben. Het leven gaat hier snel en ik doe zoveel dingen in zo een korte tijd dat het soms moeilijk bij te houden is allemaal. Maar toch, als ik terug kom in een stad waar ik al eerder geweest ben zijn er zoveel beelden, geluiden en geuren die herinneringen en desa vu naar boven brengen. .. vreemd hoe snel je iets als ‘bekend’ ervaart.
Maar goed, de great ocean road. Lisa en ik zijn 5 april in de ochtend van phillip island vertrokken en begin middag hebben we de auto opgehaald bij het vliegveld. We zijn die dag rustig aan naar Torquay gereden. Onderweg boodschappen gedaan en geluncht. Tegen de tijd dat we in Torquay aan kwamen was het dus ookal bijna 6 uur en was de informatie kantoor gesloten. We konden niet zo snel een gratis camping vinden en zijn maar op een holiday park gaan staan voor een nacht. Dat was eigenlijk te duur maar er was niet echt een andere optie. (Misschien toch iets te makkelijk over gedacht en niet genoeg voorbereid:p) we stonden wel aan het strand. Ik had moeite met in slaap komen in de auto dus bedacht om 11 uur dat ik toch liever in mijn tent ging slapen. Tent opgezet en gaan slapen. Om 2 uur draaide ik me om en voelde dat mn slaapzak nat was. Het bleek dus dat mijn tent te klein was/niet goed opgezet en dat hij overal mn skaapzak raakte... Gauw weer in de auto gedoken bij lisa voor ik helemaal doorweekt was en mn tent niet meer gebuik daarna.
De volgende ochtend op tijd opgestaan (dat deden we eigenlijk elke dag omdat we ook vroeg gingen slapen. We hadden geen elektriciteit en het werd gauw koud in de avond dus veel was er niet te doen na het donker) en richting Bells Beach gereden, een beroemd surf beach. Lisa heeft met bewondering staan kijken hoe ik in het water ging op zo een grijze ochtend. De golven waren zo sterk dat mijn voeten een paar keer letterlijk onder me vandaan zijn gehaald. Erg gaaf maar dufde daarom wel niet zo diep. Als je in een rip komt ben je voor je het weet in tasmanie. En dat was toch niet echt de bedoeling op dit punt... Lisa heeft erg gave foto's gemaakt van golven die groter dan mij waren.
Hierna hebben we rustig aan onze weg vervolgt via Anglesea naar Lorne. Dit was n iets groter plaatje dus hier zijn we naar de informatie gegaan en naar campings gevraagd. Daarna zijn we naar watervallen en een mooi uitkijkpunt rond Lorne gegaan. We wilde naar een gratis camping reiden voor die nacht maar dat bleek te ver. We kwamen in skenes river een fijne iets goodkopere camping tegen en zijn daar maar gebleven. Weer aan het strand! Dus ik heb gewandeld en Lisa heeft zich vermaakt met de grootste videoband collectie die we ooit gezien hebben.
De volgende ochtend een klein stukje het binnen land ingereden via Apollo Bay naar een tree top walk en zipline adventure. We hebben erg genoten van het unieke Australische regenwoud en de ziplines van 20 meter hoog en 120 lang door dit prachtige landschap. Ik wilde nog wel een keer toen het over was... helaas was het goed prijzig.
In de avond hadden we bedacht dat we nu toch echt naar die gratis camping wilde aangezien hij ook vlakbij de zipline was. We gingen off road: zand weg en/of gravel weg, en het ging goed tot 1.5 km voor de camping. We waren gewaarschuwd dat we off road niet verzekerd waren en de weg was zo slecht dat ik omgedraaid ben en nog steeds geen idee heb hoe ik uit de modder ben gekomen zonder vast te komen zitten. We zijn maar gaan reiden richting waar we de volgende dag op wilde en zijn uiteindelijk naar Johanna Beach gegaan. Dit was nauwelijks een dorpje, meer een strand met een paar boerderijen en een super mooi verlate strand. Na ons avontuur in de modder en een telefoon die geen bereik had hebben we als nog gratis op deze camping geslapen aangezien er geen manier was zo laat nog te betalen. Mijn favoriete plek langs de great ocean road! Ik vond aah het einde van het strand een kleine groot die ooit, over duizenden jaren, een grot, een boog, een ingestorte boor en ooit tot niets zou worden. Een proces dat ik in tasmanie al in verschillende stadia gezien had en waarvan ik wist dat het ook op deze trip veel aan de orde zou komen. Ik heb er erg van genoten dit begin stadium op mij eigen tempo in mijn eentje te kunnen bekijken.
De volgende dag zijn we begonnen met Cape Otway, met op 1 na meest zuidelijke punt van Australië vaste land. Hier hebben we de vuurtoren bezocht en wat rondgelopen. Daarna zijn we richting het meest toeristische gedeelte van de weg gereden. Eerst hebben we een camping plek genomen in Princetown en vandaar uit zijn we in de avond de Gibson Steps, Loch Arch Gorge, en Twelve Apostles gaan bezoeken. Erg toeristisch en druk en bewandelde paden bewandelen maar toch de moeite waard. Je ziet dus de interactie van wind, zee en rotsen in veel verschillende stadia en soorten. Vooral de zonsondergang bij de twaalf apostelen was erg bijzonder.
De volgende ochtend ging dit ‘rotsen bekijken zoals Lisa het noemt nog door: London Bridge, Bay of Islands en Grotto. Die laatste was mij favoriet van deze twee dagen. Deze plek in van de bovenkant door het moeras uitgesleten tot een grot en van de voorkant door de zee tot een arch.
In de middag zijn we doorgereden naar Peterborough gereden voor lunch, door naar Warrnambool voor avond eten en winkelen aan Lisa’s kant om te slapen in Port Fairy. Hier hadden we in skenes river van andere gehoord waar we gratis konden staan zonder gecontroleerd te worden wat we dan ook gedaan hebben. We stonden erg afgelegen aan het strand weer zonde wc of iets. een beetje eng maar er is niks gebeurt.
De volgende ochtend vond in een gewonde magpie (niet helemaal zeker hoe je dit schrijft), een inheemse vogel. We hebben door miscommunicatie en omdat het zondag was lang met hem rond gelopen om het uiteindelijk in Warrnambool bij de dierenarts af te kunnen geven zonder dat we tijd hadden gehad Port Fairy in te gaan. Omdat het toen al middag was en omdat we niet in 1 dag het hele eind terug wilde reide zijn we richting Colac gegaan. Dit ligt ongeveer 60km landinwaarts en aan de snelweg terug naar Melbourne. We zijn toen doorgestoken terug naar het Otway rainforrest omdat Lisa daar heel graag meer wilde lopen en ik het ook geen straf vond daar terug te gaan. We hebben mooie watervallen bekeken en lekker gewandeld. Op de terugweg hebben we bij de macdonalds een filmpje gekeken, daar hadden we allebei erg veel behoefte aan.
In de ochtend even gewandeld in het meer dat niet meer meer was (blijkbaar is het redelijk normaal dat me de n hier opdrogen) voor onze camping. Daarna zijn we via de sfeervolle botanische tuinen, maar wel erg klein, van Geelong naar Queenscliff gereden. We vonde dit allebei het leukste dorpje dat we tegen gekomen zij geloof ik. Dus hebben hier rondgelopen en avond gegeten voor we naar de camping in swan bay zijn gegaan. Dit was onze laatste nacht in de auto al weer. We verlangde allebei erg sterk naar een bed waar we echt konden liggen en gezelschap van andere dan elkaar.
In de ochtend dus anderhalf uur de auto uitgemest, als je ons kent kun je je daar vast wat bij voorstellen :p, en naar het vliegveld van Melbourne gereden waarvan we om half 4 naar Sydney vlogen.
Ik vond het een zeer geslaagde trip. We hebben allebei onze grenzen verlecht in het reiden ( lisa door 40 km in 1 keer te reiden en ik door elke dag bijna 2 uur te reiden) en zoveel meer zonder echt ruzie te maken. Genoeg irritaties maar dat hoort erbij. Bovendien is het nu nog duidelijker voor mij hoe groot Australië is als ik zie hoe een klein stukje we eigenlijk maar gereden hebben, en daarbij de beslissing dat als ik een auto ga kopen ik tenminste 1 echt goede reider bij me wil hebben, maar dat ik het stiekem toch heel graag wil! Wie weet later…